Corona-column: De impact van de Corona-crisis op kindercentrum Topoli
10 juni 2020
Corona heeft de wereld veranderd!
En mijn persoonlijke leven? Ik heb snel verschillende fasen doorlopen. Het gebrek aan voldoende informatie en de angst, zelfs in de ogen van de doktoren, namen in het begin bezit van me. Hoe ga ik ermee om? Ik vroeg het me af. Ik moest mijn eigen kinderen laten wennen aan een nieuw ritme. We spraken erover. Ik legde uit wat het Corona-virus is en hoe belangrijk het is om onszelf te beschermen. Na drie dagen hadden we al een werkplan in het gezin, want het leven kan niet stoppen.
Mijn oudste dochter werkt zelfstandig aan school en als onderdeel van de moderne generatie ging ze snel om, omdat alles gebeurde in hun elektronische wereld. Maar ze miste haar vrienden en persoonlijke contact wel. Mijn jongste dochter heeft groep 4 afgerond. Ik werkte na mijn werk samen met haar aan school en mijn man deed de boodschappen. De aard van het werk dat mijn man en ik beiden hebben, maakt dat we bijna non-stop buitenshuis werken, dus we moesten extra voorzichtig zijn.
Het klinkt misschien raar, maar ik wil Corona bedanken… Dit virus gaf me een nieuw wereldbeeld. Ik kijk uit naar elk moment. Het leven geeft je veel, maar kan ook van je nemen…
Corona heeft ook veel invloed op mijn werk. Ik werk in een kindercentrum voor kinderen met een beperking, dat is gestructureerd als gezin. Vanaf het eerste bevestigde geval van Corona in Bulgarije, werd de toegang tot ons centrum beperkt. Zelfs het eten werd buiten gezet en opgehaald. We hebben de hygiëne-maatregelen aangescherpt en die zijn nog altijd van kracht. De kinderen in het centrum hebben veelal meervoudige beperkingen, ze zijn kwetsbaar en het nauwkeurig naleven van alle maatregelen is daarom is erg belangrijk.
In het begin, voordat de noodtoestand werd uitgeroepen, waren de kinderen vrij van school. Toen duidelijk werd dat de crisis langer ging duren, bouwde de school waar de kinderen gewoonlijk naar toe gaan een systeem voor online onderwijs. We hebben de slaapkamers omgezet in studiekamers. We werkten met de kinderen aan hun onderwijstaken. Ze raakten snel gewend aan de nieuwe manier van les krijgen en aan de regels. Ze werden ingedeeld op basis van leeftijd en vakken. Het lesmateriaal van de leraar werd aan hen gepresenteerd op een manier die ze aankonden. Deze manier van werken zorgde voor gemoedsrust bij de kinderen, ze reageerden positief. Op de mooie, warme dagen gingen we naar buiten in de tuin en hielden daar lessen. Op deze zelfde plek komt binnenkort – dankzij jullie, onze vrienden uit Dordrecht – een overkapping.
Ik schrijf dit op 2 juni, de dag na de Dag van het Kind (1 juni). Ik ben tevreden dat de kinderen gezond zijn, dat het team de zelfbeheersing heeft behouden en de angst heeft weerstaan. We zijn niet hetzelfde gebleven – we zijn nederiger, dankbaarder!
Corona heeft, tot slot, ook veel invloed op Varna, onze stad. De stad is leeg! Het is niet mooi, maar zelfs eng. Mensen accepteerden snel de noodsituatie en voldeden aan de opgelegde maatregelen. Als gevolg hiervan heeft Varna tot op heden een laag aantal patiënten.
Sevdalina Petrova, Manager kindcentrum ‘Topoli’
Een Bulgaarse versie van dit artikel is te vinden op het Bulgaarse gedeelte van deze website. De komende weken volgen nog meer video-berichten en columns van onze stedenband in deze rubriek. Bezoek deze website en onze Facebookpagina dus regelmatig voor updates!