Column van juf Tonnie: speciaal basisonderwijs & zwanger in tijden van Corona…
29 mei 2020
De Corona-crisis heeft een behoorlijke impact op mijn persoonlijke leven: geen gezellige bezoekjes aan ouders, vrienden en familie meer. Het sociale contact dat ik had, werd een stuk minder, terwijl ik juist iemand ben die dit heel belangrijk vindt. Ook de zorgen die het met zich mee brengt over de mensen om mij heen, geeft onzekerheid. Vaak dacht ik na over de leerlingen uit mijn klas die op school geen onderwijs kunnen krijgen en waarvan de ouders, die soms zelf ook moeten werken, thuis onderwijs moeten geven. Daarnaast zie ik dat het virus groot verdriet en grote zorgen met zich mee brengt. Ik leef erg mee met de mensen die dicht bij mij staan en vanwege het coronavirus worden beperkt, zoals het niet meer op bezoek kunnen gaan bij dierbaren in verzorgingstehuizen of ziekenhuizen.
Zelf ben ik zwanger. Over de effecten van het coronavirus op een zwangerschap is weinig bekend. Dit zorgt bij mij voor onzekerheid. Ik hou mij daarom vast aan de regels van het RIVM en probeer steeds voldoende afstand te houden. Een ander gevolg van het coronavirus tijdens de zwangerschap is, dat ik alleen naar controles of andere afspraken moet komen. Mijn man mag bijvoorbeeld niet bij een echo aanwezig zijn.
De impact van de crisis op mijn werk is, zoals hierboven al kort aangestipt, ook groot. Ik werk in het speciaal basisonderwijs. Het coronavirus heeft op de scholen in Nederland een flinke impact. Zeker ook op de school waar ik werk. Kinderen konden niet meer naar school komen en ouders moesten de kinderen opvangen en zo veel mogelijk thuis helpen met het aangeboden onderwijs. In eerste instantie ging dit digitaal. Ik merkte dat digitaal onderwijs erg lastig is om vorm te geven aan deze doelgroep. Sommige kinderen beschikken niet over een computer en anderen waren niet technisch ingesteld. Verder speelt het gedrag van de leerlingen een grote rol. Een aantal kinderen raakten zelfs in paniek door het gebruik van de computer. Wij zijn dan ook vrij snel overgestapt op lessen uit werkschriften die herkenbaar zijn voor de leerlingen in combinatie met instructiefilmpjes.
Daarnaast waren er ook leerlingen die naar school kwamen omdat hun ouders in vitale beroepen werken. En kinderen uit kwetsbare gezinnen ontvingen we ook op school. Thuisonderwijs aanbieden en daarnaast klaarstaan voor de leerlingen op school is een puzzel geweest. Ik heb veel respect voor de ouders die hun kinderen opgevangen hebben en zo goed als mogelijk geprobeerd hebben thuis onderwijs te geven. Want dit is zeker niet gemakkelijk naast het eigen werk van ouders dat uiteraard ook gewoon door moet gaan.
Na de meivakantie zijn de leerlingen weer op school gekomen. De leerlingen ontmoetten na een lange tijd weer hun klasgenoten en leerkrachten. Kletsen, spelen, ervaringen uitwisselen. Hoe was het de afgelopen tijd thuis? Welke leuke dingen heb je meegemaakt of waren er ook juist minder leuke ervaringen? Met deze vragen zijn we veel bezig geweest. Het was fijn om de kinderen weer te zien en een ritme te hebben. Kinderen hadden er ook weer echt zin in om weer naar school te gaan.
Naar mijn mening namen de mensen – in het algemeen, maar zeker ook in Dordrecht – het in het begin nog niet zo nauw met de mogelijke effecten van het coronavirus. Het was nog erg druk in de binnenstad en de parken. Ik denk dat dit ook komt omdat het allemaal nieuw en onbekend was. Nadat de overheid strengere en duidelijkere maatregelen instelde, leek het er op dat dit snel verbeterde. Je zag dat het toen echt rustiger werd op straat. Vervolgens gingen ook winkels, horeca en andere instellingen dicht. Hygiëne maatregelen werden ingesteld en een maximaal aantal mensen mocht naar binnen. Je kon er toen niet meer omheen.
Momenteel (mei 2020) merk ik dat het steeds drukker wordt op straat nu de corona-cijfers dalen. Ik hoop dat er geen terugval komt. Als laatste wil ik nog benoemen dat ik veel respect heb voor iedereen die werkt in de zorginstellingen, bij de overheid en in alle andere cruciale beroepen. Veel respect heb ik voor hun inzet in de strijd tegen dit virus. Ik hoop dan ook dat er snel een vaccin komt.
Juf Tonnie
Een Bulgaarse versie van dit artikel is te vinden op het Bulgaarse gedeelte van deze website. De komende weken volgen nog meer video-berichten en columns van onze stedenband in deze rubriek. Bezoek deze website en onze Facebookpagina dus regelmatig voor updates!